Going south November 2006

Zaterdag 11 november was het weer zo ver, een tripje met Quido, Casper, Marcel en Arjan richting Frankrijk. De planning was om bij Batterie Todt te beginnen en vervolgens noordelijk te rijden en dan vervolgens de vuurleidings post van Batterie Lindenman, Batterie Oldenburg en de bijzonder Drehturm bunkers van Batterie Waldam te bekijken.

Om 5 uur stond Quido voor de deur en ik stonds natuurlijk m’n brood nog te smeren šŸ™‚

Rond een uur of 10 komen we aan bij Todt, Turm 4 raakt steeds verder overwoekerd, helaas houd dit de lokale jeugd niet tegen, nagenoeg alle fresco’s zijn beschadigd of zelfs geheel verdwenen door grafity. De onderste etage is nog steeds afgesloten, misschien ook wel beter, nu blijft er nog een stukje origineel. Meer foto’s van eerdere bezoeken kun jeĀ hierĀ vinden.

Een blik in de geschutsruimte vanaf de hulzen opslag.

De hulzenopslag, een sluittijd van 25 seconden, ingekleurd met 2 maglites.

De geschutsruimte van binnenuit gezien.

De geschutsruimte vanaf de voorkant gezien.

Smile šŸ™‚

Vervolgens zijn we doorgereden richting de vuurleidingspost van Batterie Lindeman, een route van een minuut of 30,Ā rijdendĀ langs Cap Blanc Nez en Cap Griz Nez is goed te zien hoe de omgeving tijdens de laatste dagen van de oorlog is plat gebombardeerd. De gealieerden wilden de duitsers het idee geven dat in deze omgeving de invasie plaats zou vinden dus werden er in de laatste weken voor D-Day elke nacht meerdere bomardementen uitgevoerd,Ā de omgeving is nog steeds een groot krater landschap.Ā De vuurleidingspost is uniek in z’n soort het was een combinatie van een vuurleidingspost en een hospitaal bunker. Van binnen is de bunker totaal vernield. De plafonds zijn verdwenen en op veel plaatsen kijk je rechtstreeks in de onderste etage. Foto’s van eerdere bezoeken kun jeĀ hiervinden.

De ingang is vanaf de weg niet meer te zien.

De ingang van bovenaf gezien

Pas op je hoofd.

Van binnen is het plafond totaal vernietigd, het lijkt erop dat er een projectiel door het dak heen is gekomen en binnen is geexplodeerd.

Hij is er nog steeds, een van de mooiste tekening die terug te vinden is in bunkers van de atlanticwall.

Aan de achterkant mist er wat beton dus we kunnen eenvoudig naar buiten kruipen šŸ™‚

De sokkel van de Wurzburg Riese (radar) op het dak.

Vervolgens zijn we richting Batterie Oldenburg en Waldam gereden, onderweg hebben we nog even de als kerktoren vermomde vuurleidings post in Le lemme d’oyeĀ bekeken. Als we bij Batterie Oldenburg aankomen staat het vol met auto’s van jagers, het jacht seizoen in Frankrijk is nog volop aan de gang. Het is dus niet verstandig om richting Batterie Waldam te gaan, deze ligt midden inĀ een gebied waar op eenden wordt gejaagd, de vorige keer vonden we meer lege hulzen dan eenden …

Turm 1 van Batterie Oldenburg gezien vanaf het Noorden.

GeschĆ¼tzzubehƶr…

SchildersbedrijfĀ L. Hirsh, Trier. Het metaal isĀ van roest ontdaanĀ door het teĀ zandstralen, beschermt tegen roest door loodmenie… fijn goedje, de meeste verf is nog aanwezig šŸ™‚

Marcel in actie.

De trap naar de onderste verdieping.

Beluchtings buizenĀ in de machine ruimte.

De trap naar de bovenste verdieping

De geschutsruimte.

Turm 1 vanuit zuidelijke richting.

Helaas, gesloten ….

TurmĀ 2 vanuit noordelijk richting.

Turm 2 heeft flink geleden, de Canadese genie heeft na de oorlog geprobeerd de bunker op te blazen door de munitie van beide geschutten te laten exploderen in turm 2, binnenin mist een deel van de vloeren en ook aan de buitenzijde is de schade goed te zien.

De sokkel van het 24cm geschut.

Onderweg naar de vuurleidings post.

Marcel kruipt in een manschappen onderkomen.

Omdat we niet naar Waldam kunnen besluiten we om door te rijden richting Oostende, daar liggen de restanten van MKB Hundius, een van de weinige batterijen in BelgiĆ« die nog intact is. Onderweg hebben we ā€œons biertjeā€œ gedronken, het wordt een traditie šŸ™‚

De vuurleidingspost van Batterij Hundius, helaas is deze niet toegankelijk.

Een personeels onderkomen van het type 502 in erg goede staat.

De nabij verdediging heeft een flink opdonder gehad.

Door de betonnen flanken lijkt de bunker groter dan hij is.

Over het hele terrein zijn restanten van overdekte loopgraven te vinden.